Gastrointestinal sistem ders kuruluma son 9 gün kala henüz haklarında hiçbir fikrim olmayan yığınla konu dururken yine karşınıza gelmemin nedeni sabah sabah çok mutlu olmam. Mutluluğumun nedeni ise size oldukça garip gelebilir ama ben böyle küçük şeylerden mutlu olabilen bir insanım işte.
Akşam sekizde uyku basınca yarım saat kestireyim diye uzandığım yatağımdan sabah yedide kalktım. Her gece kış uykusuna yatıyorum. Hele sınav yaklaşmışsa ve konum birikmişse uyanmak işkence oluyor. Hafifçe araladığım göz kapaklarımın arasından akşamdan çalışacağım diye ayırdığım notlarımın bana "Suçlusun sen!" şeklinde baktıklarını görünce, üstümdeki ağırlıklardan en sevdiğim olan yorganımdan ayrılmak zorunda kaldım. Yastığım bana "dur, gitme" derken yüzümü yıkadım ve henüz karnım acıkmamışken (genelde hep aç olduğu için böyle zamanları değerlendirmek lazım) biraz çalışayım dedim. Bir notu 2 saatte ancak bitirip (bu arada faceye göz attım, sabah haberlerine baktım, bir iki köşe yazısı okudum) kahvaltımı hazırladım . Çok zamanım varmış gibi kendime şöyle güzel bir ziyafet hazırladım.(Sınav zamanı olunca azıcık terk edildim yalnızım da) Günün en sevmediğim anı olan "yemek bitiş saniyesi"ni atlatıp bulaşıkları hallettim. Bu arada laf aramızda bende büyük gelişme var. Bundan iki yıl önce bulaşıkları buzdolabına atıp tatile çıkan bir insanken şimdi yediğimi temizleme huyu edindim. Konuyu dağıtmayalım lütfen! Tam ders çalışmaya gidiyordum ki hava almak amaçlı bir balkona çıkayım dedim. İşte o an kahkaha atmaya başladım. Balkonun kenarında Şekil A da gördüğünüz üzere sevimli, küçük, bembeyaz bir yumurta duruyordu. "Ne var bunda?" demeyin insanın bazen gülmesi için böyle küçük şeyler de yetiyor. İlginç olan etrafta yuva yoktu. yuvayı bırak ne kuş dışkısı ne de tüyü vardı. Sanki öylece konmuştu oraya. Ayrıca bazılarınızın bilip bazılarınızın şuan öğreneceği üzere yarın Paskalya Bayramı. Yani tarih tam belli olmasa da Mart sonu Nisan başı bir pazar günü diye geçiyor. Hristiyanlar bu günde birbirlerine yumurta boyayıp verirler. (Çizgi filmlerden öğrenmiştim) Biraz komik bir tesadüf oldu.
Hemen telefona sarıldım ve annemi aradım. Ben mutlu mesut gülerek ve yumurtaya bakarak anlatırken annemle aramızda geçen muhabbet:
Annem: Kızım niye bu kadar seviniyorsun sen mi yumurtladın?
Ben: Evet anne ben yumurtladım tebrikler anneanne oldun
Annem: Git kuluçkaya yat yumurtadan çıkınca haber ver torunum yumurtadan çıktı diye kutlama yapacağım.
Bu güzel güneşli günde eve kapanıp ders çalışacak olmamın verdiği umutsuzluğu bir parçada olsa alıp beni kahkalara boğan ve yumurtasını balkonuma bırakan kuşa sevgilerimi gönderiyorum ve yumurtlamana sağlık diyorum. Mutlu günler:)
0 yorum:
Yorum Gönder