üniversite şenlikleri :)

       selam gençlik nasılız bakalım? üniversitede olanlar için yılın en güzel vakitlerini yaşıyoruz. daha doğrusu ben yaşadım geçen hafta bir kısmınız hala yaşamaktasınız. evet şenliklerden bahsediyorum. nasıl geçti bakalım? bizim  şenlikler bu sene geçen seneye oranla daha sönüktü. bunun nedeni biraz sponsorlar biraz da gelen sanatçılar olabilir. yahu insan üniversite şenliğine ferhat göçer gibi bir salon sanatçısı çağırır mı? ezginin günlüğü iyi hoş da üniversite festivallerine gitmiyor. zaten sahne performanslarının da pek iyi olduğunu söyleyemeyeceğim. gökçenin sahnesi çok komik. herkese tavsiye ederim. bilmediğimiz bi sürü dilde (bence çoğu uydurmaydı) şarkı söyledi. fransızca olduğunu düşünenler oldu, bir ara yunanca dendi. biz kısaca "gökçece" dedik:) grup 84ün sahne performansına diyeceğim yok ama admlar sanki şarkı söylemeye değil psikolojik danışman olmaya gelmişler. "biliyorum finaller zordur.biz zaten bitiremedik okulu..." diye başlayan bir konuşma yaptı solist. finale çalışmayıp festivalde eğlendiğimi yüzüme vurmak için ilahi güçlerce gönderildiğini düşünüyorum.

         duman... anlamadığım  bir nokta var. okul niye dumana o kadar para ödedi ki? Kaan zaten sahnede durmadı. 10 dakikada bir kayboldu gitti. gitaristler (zavallılar) çalıp durdular. sahnede olduğu zamanlarda da şarkıları biz söyledik. çok sevdiğim bir gruptur hatta Türkçe şarkı söyleyen duman, athena ve mor ve ötesidir benim için. ama o kadar çok çalıp gidelim havasındalardı ki... athena gelmişti geçen sene. adamlar şarkı söylemekten zevk alıyorlardı. sahneye çıkacak adam öyle olmalı. mor ve ötesinin de sahne performansı hiç iyi değil. benden söylemesi. gerçekten eğlenmek isterseniz athenaya gidin. yok ben damardan gireceğim gece boyu kafa sallayacağım diyorsanız dumana gidin. mor ve ötesine ise mecbur kalırsanız gidin. yoksa evde son ses açıp dinlemek inananın daha eğlencelidir. mutlu günler... :)

6 mayıs...

     her 6 mayısda içimi bir suçluluk duygusu sarıyor. ne yapıyoruz diyorum  kendi kendime. Mustafa Kemalin bize "ilelebet bağımsız kalacaktır" diyerek bıraktığı, Deniz'in Yusuf'un Hüseyin'in ve daha nicelerinin uğruna darağacına koşarak gittiği ülkemizi biz ne derece koruyoruz?
     eskiden savaşlarda bir ülke gider diğerini fethederdi. topla tüfekle meydanda yapılırdı savaşlar. artık öyle değil ki. içten içe bağımsızlığımız elimizden alınıyor. kendi kendimize yetebilecek bir ülkeyken, dünyanın en verimli topraklarından olan mezopotamyada kurulmuş bir ülkeyken sebzemizi bile dışarıdan alır olduk. o kadar tembelleştirildik ki nasıl olsa kasapta satılıyor diyerek hayvancılıktan vazgeçtik. anca yatarlar diyerek güldüğümüz Yunanlılardan beter olduk. gözümüz bağlandı bağlayanın bir bildiği vardır diyerek gözümüzdeki bandı bile çıkarmadık. ülkemiz yabancı ülkelerin pazarı oldu sesimizi çıkarmadık. şimdi dünyanın en  pahalı etini yiyoruz ve ne yapıyoruz? hiçbir şey. kafamıza vurulup ekmeğimizin alınmasına öyle alıştık ki bu uruma isyan edenlere tuhaf bir şey yapıyorlarmış gibi bakıyoruz. sizi bilmem ama ben neslimden utanıyorum....

küçük mekan entrikacısı

        1 mayısımız kutlu olsun!
        bugünkü konumuz küçük şehirle büyük şehir arsındaki öğrencilik farkı. aslında düşününce küçük şehir sıkıcı geliyor ama işte gerçekte öyle olmuyor. dedi. kodu sağ olsun insanların tüm eneji ihtiyacını karşılıyor. geçen hafta afyondaydım. final öncesi küçük bir gezi. şehirde sadece 4 5 tane öğrenci mekanı olunca herkes birbirini tanıyor ve işte o zaman: dedikodu zamanı...
         kim kiminle nerede sorularıyla gün başlıyor. tüm gün ne tiyatro ne sinema okuldan sonra ne yapılır başka? gezecek yer de olmayınca otur otur otur nereye kadar bir zaman sonra istemsiz kapılıyorsun bu dedikodu hastalığına
          işin özü şu ki bu küçük yer entrikacılarından bende istiyorum. mutlu günler...