Bir kalp kırıldığında

         Nefret etmek ne kadar kolay değil mi? Anlamaya çalışmak, empati kurmak, geçmiş güzel günleri düşünmek yerine nefret etmek... Belki de daha çok kendini sorgulamaktan kaçmak. İnsanın yaradılışı böyle. Hem çuvaldızı hem iğneyi karşıya batırmak. Tecavüzcüye sorsan karşı taraf tahrik etmiştir. Hırsıza sorsan ihtiyacı vardır. Yalancıya sorsan mecburdur. Herkesin bir bahanesi vardır. Herkes kendine göre sütten çıkmış ak kaşıktır.
          Hayatta herkesi kandırabiliriz. Tüm dünyayı kendimize inandırabiliriz. Ama kendimize yalan söylemek o kadar da kolay değildir. Suçlu olduğumuzu bilsek de savunma mekanizmamız devreye girer o an ve sormayız "ben ne yapıyorum?" diye. Daha kolay bir yol vardır karşıyı suçlamak gibi. Bunu nefretle de süsledik mi artık kendimizden kolayca kaçabiliriz demektir. Vicdanı nefretle susturmak... "o da bunu yaptı, bana şunu dedi" demek "ben de ona bunu yaptım" demekten kolaydır elbet.
         Gerçek hayat sınavlardan daha acımasızdır malesef. Bir yanlış tüm doğrularınızı götürür. Neden mi? Çünkü insan kendini Tanrıdan bile büyük görecek biçimde programlanmıştır. Evrende bir toz tanesinden farksız olduğunun bilincinde değildir. Tanrı tövbe edeni affederken insanoğlu için özür dilemek, hatasını kabul etmek imkansıza yakın bir durumdur. Aynı şekilde affetmek de. Dedim ya herkes kendine göre kanatsız melektir. Onun dışında herkes kötüdür. Oysa bir dursa, bir düşünse. Herkesin kendince haklı tarafları olduğunu, kendisinin de dahil herkesin hata yapabileceğini anlasa sevdiklerini, sevenlerini kaybetmez.
        Amacım hayat dersi vermek değil. Çok görmüş geçirmiş bir insan da değilim. Yani haddime de değil. Yumuk'u arayıp "aa telefonu burda kalmış" diyip "telefonun evde" diye mesaj atacak kadar da saftirik bir insanım. Turist takliti yapan yurttaşıma Londra aksanıyla yol tarif ederim. 8 yaşındaki çocuk amfiye gelse bizim dönemde olduğuna inanırım. Yani normal bir insandan kat be kat saf bir insanım. Herkesin aklı kendine yeter. Hatta fazlası olan varsa ben gocunmadan talip olabilirim. Benimki sadece ufacık bir öneri. Herkes hata yapabilir. "Ben ne yaptım?" demek kimseyi küçültmez. Hele özür dilemek, affetmek büyüklüğün göstergesidir. Üç günlük dünyada kimsenin arkasından konuşmanıza, kalbini kırmanıza değmez. Hadi sağlıcakla kalın...