Çölde Kutup Ayımı Kaybettim

         Bir pikniğe gidelim dedik, ağustosun ortasında sel oldu. İşte benim şansım deyip konuyu kapatmak en kolayı ama bende işler biraz ters işliyor. Yani şöyle mesela okuldan örnek verirsek, tüm grubun rahat olduğu bir bölümde ben sabah 8 akşam 5 gitmek zorunda olduğum bir hocanın yanına denk geliyorum. Tabi ben isyaaaaaan moduna alıyorum kendimi. Sonra hoca 4 haftanın 3 haftasında izin kullanıyor. Yani Allah önce eşeğimi kaybettirip sonra bulduruyor. Bir nevi kıyemet bilme ve sevindirme yöntemi. Tabiki burası yazının giriş kısmı, gelişme konusunda bu kadar iyimser olamayacağım.
         Benim bu "sonradan dönen şansım" malesef özel hayatım için de geçerli. Geçenlerde bir yazı görmüştüm. "Kızlar hala yalnızsanız üzülmeyin Allah sizi bir ayıdan koruyor demektir." İşte demek istediğim tam olarak bu. Ayılarla tanışıp tanışıp sonra da iyiki yalnızım diye göbek atıyorum. Ama bu tanışıp ile sonra kelimelerinin cümlede yan yana durduklarına bakmayın. Arada bazen 1 saat bazen 1 yıl arası değişen bir zaman dilimi oluyor. E haliyle bol yıpranmalı, ağlamalı ve tabi ki "isyeeeeeeeaaaaaanlı" zamanlar... Bu dediklerimi lütfen "aşk" ilişkisi olarak algılamayın. Bahsettiğim şey bütün arkadaşlıklarımla alakalı. Kız erkek, kız kız, erkek erkek (abarttım).
          Bir insan hayal kırıklığına uğramaz, karşı tarafın onu hayal kırıklığına uğratmasına izin verir. İşte yazının anakonusu bu çocuklar. Tamam okumayın devamını. Okumayın, bu minnoş kalbimi bir de siz kırın. Abi ben nasıl bir insanım yahu? Nasıl bir bahtsız bedeviyim? Diğer bahtsızların karşına çölde kutup ayısı çıkar, yumuşak yumuşak sarılırlar. Bana kaktüs...
          Kime "ama o çok tatlış bir insaaaan" dediysem böyle ağzımı yaya yaya, kafama yediğim kürekle topladım ağzımı çok şükür. Hayal kırıklığına uğramak hobi olmuş bende. Her seferinde şaşırmayıp üzülmeyi nasıl başarıyorum orası muamma. Yetti, canıma tak etti. Tamam istemiyorum artık yeni arkadaşlar edinmek. Aldım dersimi. Ben bir elin parmaklarını geçmeyen eski arkadaşlarımla mutluyum ben. (Bu satırları okurken nasıl keyifliler şimdi)
           Şu son hayal kırıklığımı da yaşayayım bir dahası olmayacak. Şimdi kim benle atarlı şarkılar söyleyip, şarkı aralarında sövmek ister? Ama hepimiz benim dediğim kişiye sövceğiz. Tanımıyor musunuz? Şanslılar sizi...