Denizleri seviyorsan dalgaları da seveceksin

     "Korkarak yaşıyorsan yalnızca hayatı seyredersin"  ne güzel demiş nietzsche. Bu sözü hayat felsefem edinmeme rağmen aslında sanırım hep seyrettim ben. Korkmadığımı ispat etmeye çalıştım ki bu kaçışımın en büyük göstergesiydi.
       Hayatım boyunca hep kendi fırsatlarımı kendim yarattım. Bununla o kadar meşguldum ki hayatın istasyonuma kadar getirdiği her fırsat trenini görmezden geldim. Burada yazar, yönetmen, başrol, figüran hepsi bendim. Filme kimin girip çıkacağına ben karar verirdim. Çok zorlarlarsa montajla keserdim.
       Her şey düzenlidir yaşamımda. Bu yüzden kolayına üzülmem. Senaryo elimde önceden bilirim oynanacak oyunu. Ona göre kuşanırım silahlarımı. Yanlıştı biliyordum. Pardon biliyorum. Sonrada niye sıkılıyorum diyorum. Cevap çok basit kimse sonunu bildiği kitabı okumak istemez. Sürprizlere yer yok benim hayatımda. Bir kez olsun izij verseydim o çok önemli kurallarımın ve taştan duvarlarımın yıkılmasına belki de her şey farklı olabilirdi.
        En nefret ettiğim şey monotonluk diyerek hayatımı o kadar monoton bir hale getirdim ki sanırım artık boğuluyorum. Insan kendi fırsatını kendi yaratır derler ya iste bu cümlenin öznesi Hazan.
         Eee? Diyorsunuz şimdi duyabiliyorum. Eeesi yok işte. Vazgeçecek değilim. Malum alışmış kudurmuştan beterdir. Kendime format da atamayacağıma göre kabullenmek tek çözüm. Pişman mıyım? İyi tarafından bakarsak üzülmedim, yıkılmadım yıkılmam da. Elmastan bir heykel gibiyim. Niye yazdım bütün bunları? Benim farketmem biraz geç oldu da belki içinizde daha geri dönebilecek olanlar vardır.   Veya hayatını düzene sokmak isteyenler vardır ibret olurum onlara. Ya da dimdik duran insanlara özenenler vardır onlara yol gösterici olurum. Diyeceğim o ki siz siz olun rahat yaşayın. Mutlu günler:)