SINAV

Geçen sene bu zamanlar geldi aklıma... ilk aklıma gelen sözcükler: umut, heyecan, korku. Son sınava günler pardon gün bile sayılmaz çift haneli saatler kala...  biliyorum çoğunuz sen manyak mısın diceksiniz ama şimdi o zamana dönmeyi çok isterdim. hayata yeni bir başlangıcın sınırındasınız. düşünsenize seneye hangi şehirde olacağınız, ne okuyacağınız, hatta 10 yıl sonra hangi durumda olacağınız... hepsi saatler sonraki sınava bağlı ne kadar heycan verici. bir daha yaşamak isterdim o adrenalini.

             Biliyorum çok zor. özellikle çevreden gelen o aptal beklentiler. bana her "sana güveniyorum sen başaracaksın" diyene "NERDEN BİLİYORSUN?" diyesim gelirdi. e çoğuna da diyodum ama kapıdan çıkarken fısıltı şekline "sınav stresi" lafını duyuyordum. gel de çıldırma.

               Sizin ne bilmiyorum ama beni sınava çalışmaya en çok iten şey kurtulma isteğiydi. Trabzondan nefret ediyordum ve burdan gitmem için de tek yolun çalışmak olduğunu biliyordum. e hırslı bi insan olduğumu inkar edecek değilim. ikisi bir araya gelince kazandım. peki bu bölümü mü istiyordun diye hiç sormayın o tamamıyla ayrı bi vaka.

                  işin özü: sınava girecek herkese başarılar diliyorum. bunu demek için bi sayfa yazı mı yazdım ben? :) çok konuşmanın yararları mı zararları mı desem bilemedim. neyse hava güzel denize gidiyorum ben. hepinize mutlu günler...

      NOT: kimseyi değil sadece kendinizi dinleyin ;)