Metro Cadısı

          Ne kadar çekici bir insanım ben yahu! Nerede saçma salak bir olay var gelir beni bulur. Ankara'nın da saçmalık konusunda master memleketi olduğunu hesaba katarsak, gün boyu trajikomik olaylarla karşı karşıya kalıyorum.
          Başkentte kadın olmak zor iş. Daha önce dövdüğüm adamlardan, dedem yaşındaki insanların attığı laflardan bahsetmiştim. Alıştım artık bunlara. Her Türk kızının başına gelebilecek şeyler. Ama son olayım hakkaten unutulmayacak cinsten.
          Yumukla(insan ve gerçek olduğunu hatırlatayım) akşamüstü sularında metronun içinde yürüyorduk. İlerde beş altı apaçi laf atmak için pusu kurmuş bekliyordu. Bunu farkeden biz düşmandan gelecek laf ataklarına karşı tedbir olarak karşı taraftan yürümeye başladık. İşte her şey o an oldu. Bir anda düşman kuvvetlerini bile şaşırtacak bir taaruza maruz kaldık. Arkadan bir teyze bir anda histerik bir gülme içerisinde: "siz böyle giyinip süsleniyosunuz, sonra kocalarımız bizi aldatıyor" dedi. Ben yine kadın kadının dostudur diyerek yüzümde bir gülümsemeyle darbeyi geçiştirmeye çalıştım. Ama teyze durmadı. Artık gülmüyordu ve üzerimize doğru hızlanmaya başlamıştı. Ortam bir anda değişti. Etraf karardı. Metronun içinde şimşekler çakmaya başladı. Kadın bir anda cadıya dönüştü. Cadınının hışmı yüzünden apaçiler bile donup kaldı. Suratı yeşil, saçları yılan oldu. Çatallı dilinin arasından söylediği sözler metroda yankı yapıyordu: "kıyafetlere bak, giyinmeye bak..."Artık dediklerinin çoğu anlamsızlaşmıştı. Kusarcasına konuşuyordu adeta. Sonra bir anda tüm oklarını üzerime çevirdi. "Sen" dedi. "Senin yüzünden kocam beni aldattı." Gerçeklik bir anda yok olmuştu sanki. Cadı tıslıyor ve iğrenç suratıyla kin kusmaya devam ediyordu. Son bir çabayla "ben değildim" dedim. "Tanımıyorum kocanı". Ama cadının kıpkırmızı gözleri daha da kızarmaya devam etti. Donup kalmıştım. Allahım rüya olmalı dedim içimden. O anda yumuğun beni çekiştirdiğini farkettim. Uçarcasına kaçtık. Arkamıza bakmadan koşuyorduk. Evime geldiğimde her şey normale dönmüştü. Yumuk'a sordum. Rüya değilmiş. En azından hala delirmemişim.
             Size cadılardan uzak, kocalarından daha da uzak, en az apaçiye maruz kalacağınız günler diliyorum:)