Aynı Evrende Yaşamamalı Cellatlar ve Çocuklar

         Düşünsene, annen yok, baban yok, kardeşin yok, bi enkazın içindesin... Düşünsene başına bombalar yağıyor uyuyorken, uyanıkken, oyun oynarken... Neden olduğu konusunda hiçbir fikrin yok. Henüz 5 yaşındasın. Bir gün o bombalardan biri evini yerle bir ediyor. Canın yanıyor. Niye olduğunu konusunda yine bir fikrin yok. Bir ambulansın içinde acını dindirmelerini bekliyorsun. Seni teselli edecek, elini tutacak kimse yok.
          Bir süre sonra kanayan yaran kabuk bağlayacak. Yani görünenler... Ya görünmeyenler? Yaşıtların okula giderken sen çöpleri karıştıracaksın bir parça yemek uğruna. Yaşıtların oyunlar oynarken sen belki de dilini bile bilmediğin bir ülkede mendil satmaya çalışacaksın. İtilip kakılacaksın. Sen bunları yaşadıkça hırçınlaşacaksın, öfkeleneceksin. Bu kadar adaletsiz bir dünyada yaşadığını bir türlü kabul edemeyeceksin. Sokaklarda büyüyeceksin. Belki yaşadıklarını unutmak, beyninde yıllardır susmayan bombaları susturmak için farklı yollara gideceksin. Tiner çekeceksin, ya da daha kötü şeyler. Hayatta kalabilmek için çalacaksın. Seni bir türlü anlamayan, sana tiksinerek bakan gözlere zarar vermek isteyeceksin. Kim bilir, belki vereceksin de...
          Şimdi söyle bana, sen bunları hak edecek ne yaptın küçüğüm?